ساختارهای فعل‌دار در انگلیسی

زمان‌ها و ساختارهای فعلی (Verb Tenses & Forms) به ما کمک می‌کنند تا بفهمیم یک عمل چه زمانی اتفاق افتاده است: در گذشته، حال یا آینده.

در زبان انگلیسی، هر زمان می‌تواند به شکل‌های مختلفی بیان شود، مثل ساده، استمراری، کامل یا کامل استمراری.

مثلاً، اگر بگوییم “.I eat” (من می‌خورم)، یعنی این کار به‌طور کلی اتفاق می‌افتد، اما اگر بگوییم “.I am eating” (من در حال خوردن هستم)، یعنی همین الان در حال انجام آن هستیم.

زمان‌های کامل هم نشان می‌دهند که یک کار قبل از زمان مشخصی تمام شده است، مثل “.I have eaten” (من خورده‌ام). با یادگیری این ساختارها، می‌توانیم جملات دقیق‌تری بسازیم و به درستی درباره گذشته، حال و آینده صحبت کنیم.

در این صفحه به انواع زمان‌ها و ساختارهای فعلی در زبان انگلیسی می‌پردازیم.

ابتدا با زمان‌های اصلی شروع می‌کنیم. منظور از زمان‌های اصلی در زبان انگلیسی (main tenses in English)، گروه‌بندی‌های اصلی زمان‌هاست که برای بیان زمان وقوع یک عمل یا حالت به کار می‌روند. این زمان‌ها به‌طور کلی به سه دسته‌ی اصلی تقسیم می‌شوند:

زمان حال (Present Tense)

• برای بیان واقعیت‌های کلی، عادت‌ها، یا اتفاقات جاری

• مثال:

  • I eat breakfast at 7.

  • She works in a bank.

زمان گذشته (Past Tense)

• برای بیان رویدادهایی که در گذشته اتفاق افتاده‌اند و تمام شده‌اند

• مثال:

  • We went to Paris last year.

  • He did his homework yesterday.

زمان آینده (Future Tense)

• برای بیان اتفاقاتی که انتظار داریم در آینده رخ دهند

• مثال:

  • They will visit us tomorrow.

  • I am going to study tonight.

ساختارهای ساده، استمراری و کامل

صرف‌نظر از این‌که فعل جمله چه زمانی باشد، هرکدام از زمان‌های می‌توانند شکل‌های مختلفی به خود بگیرند. یعنی جمله شما می‌تواند یکی از ساختارهای ساده، استمراری، کامل و کامل استمراری باشد. این ساختارها (صرف‌نظر از این‌که چه زمانی در آنها به کار رفته باشد)، برای بیان حالت‌های مختلف زمان وقوع یک عمل استفاده می‌شوند. در ادامه، هر یک از این ساختارها به همراه مثال و فرمول توضیح داده شده است:

زمان‌های ساده (Simple Tense)

کاربرد: برای بیان عادت‌ها، واقعیت‌ها یا کارهایی که به‌صورت کامل انجام شده‌اند.

زمان	فرمول	مثال
حال ساده	Subject + base verb (+s/es)	She reads every night.
گذشته ساده	Subject + verb (past form)	They visited us yesterday.
آینده ساده	Subject + will + base verb	I will call you later.

زمان‌های استمراری (Continuous Tenses)

✅ کاربرد: برای توصیف عملی که در یک لحظه خاص در حال انجام است.

زمان	فرمول	مثال
حال استمراری	Subject + am/is/are + verb+ing	I am studying now.
گذشته استمراری	Subject + was/were + verb+ing	He was driving when I called.
آینده استمراری	Subject + will be + verb+ing	We will be waiting for you.

زمان‌های کامل (Perfect Tenses)

✅ کاربرد: برای عملی که قبل از زمان مشخصی کامل شده است.

زمان	فرمول	مثال
حال کامل	Subject + has/have + past participle	She has finished her work.
گذشته کامل	Subject + had + past participle	I had eaten before he arrived.
آینده کامل	Subject + will have + past participle	They will have left by noon.

زمان‌های کامل استمراری (Perfect Continuous Tenses)

✅ کاربرد: برای بیان مدت زمانی که یک عمل از گذشته تا زمان خاصی ادامه داشته است.

زمان	فرمول	مثال
حال کامل استمراری	Subject + has/have been + verb+ing	He has been working all day.
گذشته کامل استمراری	Subject + had been + verb+ing	We had been waiting for an hour.
آینده کامل استمراری	Subject + will have been + verb+ing	She will have been studying for 3 hours.

جملات شرطی در انگلیسی

جملات شرطی در زبان انگلیسی ابزاری هستند برای بیان رابطه علت و معلول یا فرض و نتیجه. به‌طور کلی، شرطی‌ها وقتی استفاده می‌شوند که بخواهیم در مورد چیزی صحبت کنیم که ممکن است اتفاق بیفتد، ممکن بود اتفاق بیفتد، یا همیشه اتفاق می‌افتد.

در زبان انگلیسی، چهار نوع اصلی جمله شرطی (Conditional Sentences) وجود دارد. هر کدام کاربرد و ساختار مخصوص خود را دارند.

✅ کاربردهای کلی جملات شرطی:

• بیان حقایق علمی یا عمومی

  – مثل قوانین طبیعی یا اتفاقات ثابت

  🔹 If you mix red and blue, you get purple.

• پیش‌بینی آینده

  – درباره چیزهایی که احتمال دارد اتفاق بیفتند

  🔹 If it rains, we will cancel the picnic.

• ارائه نصیحت یا هشدار

  🔹 If you don’t study, you’ll fail the test.

• بیان موقعیت‌های خیالی یا غیرواقعی

  – در حال یا آینده‌ای که واقعی نیست

  🔹 If I were rich, I would travel the world.

• ابراز پشیمانی درباره گذشته

  🔹 If she had apologized, I would have forgiven her.

• تصور نتایج متفاوت در گذشته یا حال

  🔹 If I had taken that job, I would be in Paris now.

• بیان شرایط در مذاکرات و سیاست و قراردادها

  🔹 If the client agrees, we will start next week.

🔄 به زبان ساده، جملات شرطی یعنی:

«اگر X اتفاق بیفتد / افتاده بود، Y هم اتفاق می‌افتد / می‌افتاد.»

در ادامه توضیحات مختصری برای هر نوع آورده شده است:

شرطی نوع صفر (Zero Conditional)

✅ کاربرد: برای بیان حقایق عمومی، قوانین علمی، یا اتفاقات همیشگی

✅ ساختار:

If + present simple, present simple

مثال:

If you heat water to 100°C, it boils.

(اگر آب را تا ۱۰۰ درجه گرم کنی، می‌جوشد.)

شرطی نوع اول (First Conditional)

✅ کاربرد: برای صحبت درباره احتمال واقعی در آینده

✅ ساختار:

If + present simple, will + base verb

مثال:

If it rains tomorrow, we will stay home.

(اگر فردا باران ببارد، در خانه می‌مانیم.)

شرطی نوع دوم (Second Conditional)

✅ کاربرد: برای صحبت درباره شرایط غیرواقعی یا خیالی در حال یا آینده

✅ ساختار:

If + past simple, would + base verb

مثال:

If I had a car, I would drive to work.

(اگر ماشین داشتم، با آن به سر کار می‌رفتم.)

شرطی نوع سوم (Third Conditional)

✅ کاربرد: برای صحبت درباره گذشته‌ای که اتفاق نیفتاده (پشیمانی یا فرض محال در گذشته)

✅ ساختار:

If + past perfect, would have + past participle

مثال:

If I had studied harder, I would have passed the exam.

(اگر بیشتر درس خوانده بودم، در امتحان قبول می‌شدم.)

شرطی میکس (Mixed Conditional)

یک نوع دیگر جمله شرطی هم وجود دارد که جزء انواع اصلی شرطی نیست.

شرطی‌های ترکیبی وقتی استفاده می‌شوند که بخش شرط (if clause) و نتیجه (main clause) به زمان‌های متفاوتی مربوط باشند (مثلاً شرط در گذشته، نتیجه در حال باشد یا برعکس).

🔸 نوع اول: شرط گذشته، نتیجه حال

✅ کاربرد: برای بیان اینکه اگر چیزی در گذشته فرق می‌کرد، حالا وضعیت‌مان متفاوت بود.

✅ ساختار:

If + past perfect, would + base verb

مثال:

If I had gone to medical school, I would be a doctor now.

(اگر به مدرسه پزشکی رفته بودم، الان دکتر بودم.)

🔸 نوع دوم: شرط حال، نتیجه گذشته

✅ کاربرد: برای بیان اینکه اگر شرایط الان جور دیگری بود، در گذشته نتیجه متفاوتی داشتیم. (کم‌استفاده‌تر ولی ممکن است.)

✅ ساختار:

If + past simple, would have + past participle

مثال:

If I were taller, I would have joined the basketball team.

(اگر قد بلندتری داشتم، به تیم بسکتبال ملحق می‌شدم.)

بلاگ: توضیحات بیشتر درباره جملات شرطی ترکیبی را را اینجا بخوانید.

مقایسه انواع جملات شرطی در انگلیسی

نوع شرطی	زمان شرط (if)	زمان نتیجه	کاربرد
Zero	حال ساده	حال ساده	حقایق همیشگی، علمی
First	حال ساده	آینده (will)	احتمال در آینده
Second	گذشته ساده	would + verb	غیرواقعی در حال یا آینده
Third	گذشته کامل	would have + pp	غیرواقعی در گذشته
Mixed	ترکیب‌ها	ترکیب‌ها	نتایج بین گذشته و حال

ساختار مجهول در انگلیسی

معمولاً زمانی از ساختار مجهول استفاده می‌شود که فاعل جمله یا انجام‌دهنده‌ کار مشخص نیست، اهمیت ندارد، یا نمی‌خواهیم نام او را ببریم؛ بنابراین تمرکز جمله بر خودِ عمل یا نتیجه‌ آن است، نه بر فاعل.

ساختار مجهول هم می‌تواند هر زمانی را به خود بگیرد.

چه زمانی از مجهول استفاده می‌کنیم؟

۱. فاعل مشخص نیست یا مهم نیست:

English is spoken in many countries.

(زبان انگلیسی در کشورهای زیادی صحبت می‌شود.)

۲. نمی‌خواهیم بگوییم چه کسی کار را انجام داده:

The door was left open.

(در باز گذاشته شده بود.)

۳. وقتی می‌خواهیم رسمی‌تر یا علمی‌تر صحبت کنیم:

The experiment was conducted carefully.

(آزمایش با دقت انجام شد.)

نکته:

• در فارسی گاهی بجای ساختار مجهول، از فاعل سوم شخص جمع استفاده می‌کنیم:

آزمایش را با دقت انجام دادند.

در را باز گذاشته بودند.

در کشورهای زیادی انگلیسی صحبت می‌کنند.

• اگر فاعل جمله خیلی مهم باشد، می‌توان آن را با “by” در پایان جمله آورد:

The song was written by Adele.

(آهنگ توسط ادل نوشته شد.)

نقل قول مستقیم در انگلیسی (Direct Speech)

نقل قول مستقیم زمانی به کار می‌رود که حرف‌های دقیق یک شخص بدون تغییر و به‌صورت کلمه‌به‌کلمه تکرار می‌شود. در این حالت، جمله در داخل گیومه (” “) قرار می‌گیرد.

🔹 ساختار کلی:

“جمله نقل‌شده”، فاعل + فعل گفتن (say, tell, ask و…)

مثال‌ها:

• She said, “I am tired.”

• Ali asked, “Where are you going?”

• The teacher said, “Open your books.”

نکات مهم:

1. حروف اول جمله نقل‌شده با حروف بزرگ نوشته می‌شود:

   • He said, “You are late.”

2. علامت‌گذاری قبل از نقل قول:

   • همیشه قبل از نقل قول مستقیم از ویرگول (,) استفاده می‌شود (مگر اینکه ساختار جمله تغییر کند).

   • مثال:

     • She said, “I love music.”

3. گاهی جمله نقل‌شده اول می‌آید:

   • “I’m hungry,” she said.

نقل قول غیرمستقیم

در زبان انگلیسی، نقل قول غیرمستقیم (Indirect Speech) زمانی به کار می‌رود که بخواهیم حرف یا سوال یا دستوری را که شخصی گفته است، بدون نقل دقیق کلمات او، بازگو کنیم.

نقل قول مستقیم	نقل قول غیرمستقیم
He said, “I am busy.”	He said he was busy.
She asked, “Do you like it?”	She asked if I liked it.

✅ ساختار نقل قول غیرمستقیم:

Subject + reporting verb (say, tell, etc.) + that + جمله‌ی تغییریافته

🔁 تغییرات مهم در نقل قول غیرمستقیم:

۱. تغییر زمان فعل (Tense Shift)

در اکثر موارد، زمان جمله به عقب برمی‌گردد (backshift)، مگر اینکه هنوز همان شرایط برقرار باشد.

نقل قول مستقیم	نقل قول غیرمستقیم
“I am happy.”	She said (that) she was happy.
“I have seen it.”	He said he had seen it.
“I will go.”	She said she would go.

۲. تغییر ضمایر

بسته به گوینده و شنونده، ضمایر باید مطابق جمله جدید تغییر کنند.

“I love you.” → She told him that she loved him.

۳. تغییر قیدهای زمان و مکان

مستقیم	غیرمستقیم
today	that day
tomorrow	the next day / the following day
yesterday	the day before
now	then
here	there

🗣️ افعال رایج برای نقل قول:

• say: بدون مفعول مستقیم (She said that…)

• tell: با مفعول مستقیم (She told me that…)

❓ سوال در نقل قول غیرمستقیم:

🔹 سوال بله/خیر:

“Do you like coffee?” →

She asked if I liked coffee.

He asked whether she was at home.

🔹 سوال با wh- words:

“Where do you live?” →

He asked me where I lived.

🧠 نکته مهم:

اگر جمله‌ای هنوز درست است و تغییری نکرده (مثلاً یک حقیقت همیشگی یا زمان حال همچنان برقرار است)، ممکن است زمان فعل تغییر نکند:

“The sun rises in the east.”

She said the sun rises in the east. ✅

در ادامه چند تمرین ساده و مفید برای تمرین نقل قول غیرمستقیم (Indirect Speech) را می بینید. سعی کن ابتدا خودت پاسخ دهی، سپس می‌توانی پاسخ‌ها را بررسی کنی.

📝 تمرین ۱: جملات زیر را به نقل قول غیرمستقیم تبدیل کن.

1. She said, “I am learning English.”

2. He said, “I will call you tomorrow.”

3. They said, “We went to the museum yesterday.”

4. Mary said, “I have finished my homework.”

5. John said, “I don’t like coffee.”

🟢 پاسخ تمرین ۱:

1. She said (that) she was learning English.

2. He said (that) he would call me the next day.

3. They said (that) they had gone to the museum the day before.

4. Mary said (that) she had finished her homework.

5. John said (that) he didn’t like coffee.

📝 تمرین ۲: سوالات را به نقل قول غیرمستقیم تبدیل کن.

1. “Do you speak French?” she asked me.

2. “Where does he live?” I asked her.

3. “Are you coming to the party?” they asked us.

4. “What time did she leave?” he asked.

5. “Will you help me?” she asked.

🟢 پاسخ تمرین ۲:

1. She asked me if I spoke French.

2. I asked her where he lived.

3. They asked us if we were coming to the party.

4. He asked what time she had left.

5. She asked if I would help her.

افعال وجهی (Modals)

افعال وجهی، افعالی هستند که همراه با فعل اصلی می‌آیند و حالت، امکان، اجازه، ضرورت، توانایی یا احتمال را بیان می‌کنند.

مثال‌هایی از افعال وجهی در انگلیسی:

• can (توانستن)
• must (بایستن / مجبور بودن)
• should (باید / بهتر است)
• may (ممکن است / اجازه داشتن)
• might (شاید)
• would (می‌خواست / می‌کرد)
• shall (باید – رسمی)
• will (خواهد)