ساختارهای صرفی (Morphology) به بررسی اجزای کوچکتری از کلمات میپردازد که معنی دارند، مثل ریشه، پسوند و پیشوند. به زبان ساده، صرف یعنی چگونه کلمات ساخته میشوند و تغییر میکنند. مثلا، کلمه “happy” (خوشحال) را در نظر بگیرید. اگر به آن پسوند ”-ness” اضافه کنیم، تبدیل به “happiness” (خوشحالی) میشود که یک اسم است. همینطور، اگر به “play” (بازی کردن) ”-ed” اضافه کنیم، میشود “played” که نشان میدهد این کار در گذشته اتفاق افتاده است. در انگلیسی، فعلها، اسمها و صفات بسته به زمان، تعداد و نقششان در جمله تغییر میکنند. شناخت این ساختارها به ما کمک میکند تا کلمات جدید بسازیم و بهتر درک کنیم که چرا کلمات در جمله به شکلهای مختلف ظاهر میشوند.
انواع ساختار صرفی
- نقشهای دستوری (Parts of Speech: Noun, Verb, Adjective, Adverb, Pronoun, Preposition, Conjunction, Interjection)
- صرف فعل و اسم (Conjugation & Declension)
- صفات تفضیلی و برتر (Comparative & Superlative Adjectives)
- پسوندها و پیشوندها (Prefixes & Suffixes)
- اسمهای قابل شمارش و غیرقابل شمارش (Countable & Uncountable Nouns)
- مفرد و جمع (Singular & Plural Forms)